ذخیره استراتژیک دارو از جمله تدابیری است که کشورها برای تامین نیازهای دارویی خود در شرایط اضطراری و بحرانی اتخاذ می‌کنند؛ سیاست‌هایی که شامل ذخیره‌سازی، تولید محلی یا انجام توافقات بین‌المللی برای واردات و تامین دارو می‌شود. اغلب دولت‌ها برای مقابله با بروز بحران‌هایی چون درگیری منطقه‌ای، افزایش نابسامانی اقتصادی و حتی همه‌گیری یک نوع بیماری همچون پاندمی‌کرونا و... به دنبال آن هستند تا بتوانند از پس مدیریت حوزه سلامت کشور خود بر‌بیایند؛ چرا که در زمان بروز چنین مسائلی، اغلب کشورها به دنبال تامین نیازهای خود هستند و کمتر به صادرات دارو می‌پردازند. اتفاقی که در دوره کرونا رخ داد و دیدیم که چطور تمام کشورها حتی نسبت به صادرات مکمل‌های دارویی که می‌توانست به کاهش علائم و عوارض بیماری کمک کند نیز اقدام نمی‌کردند. بر این اساس در ایران که تاکنون موضوع ذخیره استراتژیک دارویی مساله‌ای حیاتی به شمار نمی‌رفت و کمتر زمانی پیش می‌آمد که کمبود خاصی در بازار بروز کند که طی مدت چند هفته‌ای برطرف نشود و امروز مسوولان به فکر تعیین بودجه‌ای برای ذخیره استراتژیک دارویی برای جلوگیری از بروز بحران کمبود در شرایط اضطراری افتاده‌اند. در همین راستا پاییز سال گذشته کمبودهای دارویی از سوی وزارت بهداشت چیزی در حدود 80 قلم عنوان می‌شد که چندی پیش این کمبودها از سوی یکی از نمایندگان مجلس در حدود 200 قلم و روز گذشته از سوی محمد پیکانپور مدیرکل اداره غذا و داروی سازمان غذا و دارو حدود 100 قلم اعلام شده است. کمبودهایی که انتظار می‌رود با بهبود هرچه بیشتر تخصیص‌های ارزی و کمک به تولیدکنندگان داخلی بیش از پیش کاهش یابند و دسترسی عادلانه به دارو و درمان را برای تمامی ‌اقشار جامعه بهبود بخشد. مدیرعامل و عضو هیات مدیره شرکت پخش رازی نیز در این باره گفت: ذخیره استراتژیک دارو موضوعی است که تقریبا همه کشورها به آن توجه دارند و با توجه به نیازهای ارزیابی شده خود به آن می‌پردازند و ضروری است که ما نیز بتوانیم ذخیره مناسب حدود 4 تا 5 ماهه از برخی از داروهای ضروری در کشور داشته باشیم تا اگر به هر دلیلی امکان تهیه آنها وجود نداشت، مردم و مصرف‌کنندگان دچار مشکلات و تبعات کمبود دارو نشوند. محمدرضا مرادی تاکید کرد: در صنعت پخش با توجه به وجود برخی از محدودیت‌ها باید در مورد این موضوع فعالیت‌های کارشناسانه صورت گیرد که اولا اینکه اگر بخواهیم4یا5ماه ذخیره داشته باشیم که انبارهای کدام شرکت‌های پخش در این صنعت می‌تواند پاسخگوی الزامات این نیاز باشد و هریک از شرکت‌ها به چه میزان توانایی ذخیره دارویی دارند. دکتر مرادی در این باره افزود: اما مساله مهم‌تر در این حوزه موضوع نقدینگی موجود در صنایع داروسازی و صنعت پخش است. اگر بنا بر وجود چنین ذخیره‌ای در کشور باشد، ضرورت وجود نقدینگی به میزان مناسب دیده می‌شود. زیرا شرکت‌های پخش باید نقدینگی کافی را برای خریداری این اقلام از شرکت‌های تولیدکننده داشته باشند.